Τι είναι διαδικτυακή εφαρμογή;

Τι είναι διαδικτυακή εφαρμογή;

Μια διαδικτυακή εφαρμογή (web application) είναι ένα λογισμικό που λειτουργεί μέσω ενός προγράμματος περιήγησης στο διαδίκτυο (browser). Επιτρέπει στους χρήστες να εκτελούν διάφορες λειτουργίες χωρίς να χρειάζεται να εγκαταστήσουν κάποιο πρόγραμμα στον υπολογιστή τους.

Χαρακτηριστικά μιας διαδικτυακής εφαρμογής:

  1. Λειτουργεί μέσω του διαδικτύου – Δεν απαιτεί εγκατάσταση, καθώς εκτελείται σε έναν απομακρυσμένο διακομιστή και προσπελάζεται μέσω ενός web browser (Chrome, Firefox, Edge κ.λπ.).
  2. Διαδραστικότητα – Οι χρήστες μπορούν να εισάγουν δεδομένα, να λαμβάνουν πληροφορίες και να εκτελούν διάφορες ενέργειες σε πραγματικό χρόνο.
  3. Αποθήκευση δεδομένων – Συνήθως, αποθηκεύει δεδομένα σε μια βάση δεδομένων που βρίσκεται σε έναν server, επιτρέποντας την απομακρυσμένη πρόσβαση από διαφορετικές συσκευές.
  4. Ενημερώσεις σε πραγματικό χρόνο – Μπορεί να υποστηρίζει δυναμικό περιεχόμενο, live επικοινωνία και αυτόματες ενημερώσεις χωρίς επανεκκίνηση.
  5. Υποστήριξη πολλαπλών χρηστών – Επιτρέπει τη χρήση από πολλούς χρήστες ταυτόχρονα, συχνά με διαφορετικά επίπεδα πρόσβασης και δικαιωμάτων.

Παραδείγματα διαδικτυακών εφαρμογών:

  • Μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Facebook, Instagram)
  • Εφαρμογές email (Gmail, Outlook)
  • Πλατφόρμες ηλεκτρονικού εμπορίου (Amazon, eBay)
  • Εργαλεία παραγωγικότητας (Google Docs, Trello, Asana)
  • Τραπεζικές εφαρμογές (e-banking)

Εν ολίγοις, μια διαδικτυακή εφαρμογή είναι ένα λογισμικό που βασίζεται στο διαδίκτυο και παρέχει λειτουργίες στους χρήστες μέσω ενός προγράμματος περιήγησης, χωρίς να απαιτείται τοπική εγκατάσταση.

Βασικές λειτουργικές απαιτήσεις για μια διαδικτυακή εφαρμογή

  1. Διακομιστής Ιστού (Web Server): Ένας διακομιστής ικανός να φιλοξενήσει τη διαδικτυακή εφαρμογή. Κοινές επιλογές περιλαμβάνουν τους Apache, Nginx και Microsoft Internet Information Services (IIS).
  2. Γλώσσα Προγραμματισμού και Πλατφόρμα Εφαρμογής (Framework): Επιλογή μιας ή και περισσοτέρων γλωσσών προγραμματισμού για την ανάπτυξη της εφαρμογής. Δημοφιλείς επιλογές περιλαμβάνουν JavaScript με Node.js, Python με Django, Ruby on Rails, PHP με Laravel, Java με Spring κ.λπ.
  3. Βάση Δεδομένων: Μια βάση δεδομένων για την αποθήκευση και διαχείριση των δεδομένων της εφαρμογής. Συνηθισμένες επιλογές είναι MySQL, PostgreSQL, MongoDB, SQLite, κ.λπ.
  4. Ασφάλεια: Εφαρμογή μέτρων ασφαλείας για την προστασία της εφαρμογής από απειλές, όπως SQL injection, cross-site scripting (XSS), cross-site request forgery (CSRF), κ.λπ. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει κρυπτογράφηση, έλεγχο εισόδου δεδομένων, ασφαλείς πρακτικές προγραμματισμού και μηχανισμούς ελέγχου ταυτότητας/εξουσιοδότησης.
  5. Επεκτασιμότητα (Scalability): Πρόβλεψη ότι η εφαρμογή μπορεί να διαχειριστεί αυξημένο φορτίο καθώς αυξάνονται οι χρήστες ή τα δεδομένα. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει ισορρόπηση φορτίου (load balancing), προσωρινή αποθήκευση (caching) και βελτιστοποίηση των ερωτημάτων της βάσης δεδομένων.
  6. Παρακολούθηση και Καταγραφή (Monitoring & Logging): Ενεργοποίηση εργαλείων παρακολούθησης για να ελέγχεται η απόδοση της εφαρμογής, να εντοπίζετε σφάλματα. Επιπρόσθετα η καταγραφή σημαντικών γεγονότων και σφαλμάτων για σκοπούς αντιμετώπισης προβλημάτων και ελέγχου.
  7. Δημιουργία Αντιγράφων Ασφαλείας και Ανάκτηση από Καταστροφές: Λήψη τακτικών αντιγράφων ασφαλείας των δεδομένων της εφαρμογής και των ρυθμίσεων του διακομιστή για την αποφυγή απώλειας δεδομένων λόγω αστοχίας υλικού, τυχαίας διαγραφής ή άλλων καταστροφών. Θέσπιση σχεδίου αποκατάστασης καταστροφών για γρήγορη επαναφορά των υπηρεσιών σε περίπτωση μεγάλου προβλήματος.
  8. Διανομή και Συνεχής Ενσωμάτωση/Διανομή (CI/CD): Καθιέρωση διαδικασιών για την ανάπτυξη νέων εκδόσεων της εφαρμογής σε διακομιστές παραγωγής. Οι CI/CD pipelines αυτοματοποιούν τις διαδικασίες κατασκευής, δοκιμής και ανάπτυξης, μειώνοντας τον κίνδυνο σφαλμάτων και επιταχύνοντας τον κύκλο κυκλοφορίας.
  9. Βελτιστοποίηση Απόδοσης: Βελτιστοποίηση της λειτουργικής απόδοσης της εφαρμογής για να διασφαλιστεί γρήγορος χρόνος απόκρισης και αποδοτική χρήση των πόρων του διακομιστή. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει βελτιστοποίηση κώδικα, προσωρινή αποθήκευση, δίκτυα παροχής περιεχομένου (CDNs) και άλλες τεχνικές.
  10. Συμμόρφωση και Κανονισμοί: Εναρμονισμός και συμμόρφωση με τους σχετικούς νόμους και κανονισμούς, όπως GDPR, HIPAA, PCI-DSS, ανάλογα με τη φύση της εφαρμογής και των δεδομένων που διαχειρίζεται.

Αυτές είναι οι βασικές απαιτήσεις για τη λειτουργία μιας διαδικτυακής εφαρμογής. Ανάλογα με τις συγκεκριμένες ανάγκες και την πολυπλοκότητα της εφαρμογής σας, ενδέχεται να χρειάζονται επιπλέον παράγοντες.